Kalendarium życia

: Kategoria: Nasz Patron; Opublikowano: 10 sierpień 2015

KALENDARIUM ŻYCIA PRYMASA TYSIĄCLECIA

3 sierpnia 1901	Narodziny. We wsi Zuzela na ziemi nurskiej, na pograniczu Podlasia i Mazowsza urodził się Stefan Wyszyński, jako drugie dziecko Stanisława i Julianny Wyszyńskich. Imię, Stefan, wybrali mu rodzice, a było to imię patrona dnia w którym przyszedł na świat. W kościele parafialnym św. Mikołaja w Zuzeli z rąk księdza kanonika Antoniego Lipowskiego, proboszcza parafii, otrzymuje sakrament chrztu.
5 sierpnia	W kościele parafialnym św. Mikołaja w Zuzeli z rąk księdza kanonika Antoniego Lipowskiego, proboszcza parafii, otrzymuje sakrament chrztu.
1910 r.	Lata szkolne. Stanisław Wyszyński, przeniósł się do Andrzejewa. Jego syn Stefan opuścił szkołę z rosyjskim językiem nauczania.
31 października 1910 r.	Zmarła 33-letnia matka Stefana Wyszyńskiego po urodzeniu córki Zofii, która także zmarła po miesiącu.
1911 r.	Powtórny ślub Stanisława Wyszyńskiego z przyjaciółką pierwszej żony - Eugenią Godlewską.
1913 r.	Stefan otrzymał sakrament bierzmowania z rąk biskupa Juliana Nowowiejskiego.
1912 - 1915	Stefan uczęszczał do gimnazjum im. Wojciecha Górskiego w Warszawie.
1915 - 1917	Stefan, odcięty przez front I wojny światowej od Warszawy, uczęszczał do klasy IV i V gimnazjum w Łomży.
1917 - 1920	Stefan Wyszyński uczył się w Liceum im. Piusa X (Seminarium Niższe) we Włocławku.
1920 r.	Stefan Wyszyński zdał maturę.
1920 r.	Stefan Wyszyński rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium we Włocławku.
czerwiec 1924 r.	Ukończył studia teologiczne.
3 sierpnia 1924 5 sierpnia 1924	Stefan Wyszyński został wyświęcony na kapłana przez biskupa Wojciecha Owczarka.
3 sierpnia 1924 5 sierpnia 1924	Kapłaństwo. Prymicyjna Msza św. ks. Stefana Wyszyńskiego przed cudownym obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej.
5 sierpnia 1924	Prymicyjna Msza św. ks. Stefana Wyszyńskiego przed cudownym obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej.
1924 - 1925	Pracował w charakterze wikarego przy katedrze włocławskiej oraz jako redaktor dziennika diecezjalnego Słowo Kujawskie.
1925 - 1929	Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego.
czerwiec 1929	Ks. Stefan Wyszyński doktoryzuje się z prawa kanonicznego, obroniwszy pracę pt. "Prawa rodziny, Kościoła i państwa do szkoły".
1929 - 1930	Ks. Stefana Wyszyński studiował za granicą i obserwował rozwój katolickiej nauki społecznej w Austrii Włoszech, Francji, Belgii, Holandii i Niemczech.
1930 - 1931	Ukazały się pierwsze publikacje ks. Stefana Wyszyńskiego poświęcone katolickiej nauce społecznej.
jesień 1930	Ks. Wyszyński pełnił funkcję wikariusza w Przedczu Kujawskim.
1931	Ks. Wyszyński został ponownie wikariuszem przy katedrze włocławskiej, a także wykładał ekonomię społeczną w Seminarium Duchownym.
1931 - 1932	Ks. Wyszyński Prowadził Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy.
1937	Ks. Wyszyński zostaje powołany do Rady Społecznej przy Prymasie Polski.
wrzesień 1939	Próbował dotrzeć do Lublina w celu zorganizowania tam Seminarium Włocławskiego, lecz po miesięcznej tułaczce powrócił do Włocławka.
październik 1939	Po rewizji gestapo w Seminarium uciekł z Włocławka w ostatniej chwili przed aresztowaniem i ukrywał się w różnych okolicach kraju.
lipiec 1940	Opiekował się dziećmi niewidomymi z Lasek.
październik 1941	Został aresztowany podczas krótkiego pobytu w Zakopanem i niespodziewanie zwolniony.
czerwiec 1942 - 1 sierpnia 1944	Ks. Wyszyński został kapelanem Zakładu dla Niewidomych, prowadząc jednocześnie ożywioną działalność duszpasterską oraz konspiracyjną w pobliskiej Warszawie.
1 sierpnia 1944 - październik 1944 1945	Ks. Wyszyński był kapelanem okręgu Wojskowego Żoliborz w czasie Powstania Warszawskiego.
1 sierpnia 1944 - październik 1944 1945	Ks. Wyszyński wrócił do Włocławka, gdzie jest organizatorem Seminarium Duchownego, a od 19 marca 1945r. również jego rektorem.
15 sierpnia 1945	Biskup Został mianowany kanonikiem kapituły katedralnej we Włocławku.
4 marca 1946	Pius XII mianował ks. prof. Wyszyńskiego biskupem lubelskim.
12 maja 1946	Konsekracja ks. prof. S. Wyszyńskiego na biskupa lubelskiego.
22 października 1948	Śmierć Prymasa Polski kardynała Augusta Hlonda.
12 listopada 1948	Prymas Polski Pius XII mianował biskupa lubelskiego ks. Wyszyńskiego arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim, a tym samym Prymasem Polski.
2 lutego 1949	Ingres ks. arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski, do katedry gnieźnieńskiej.
6 lutego 1949	Ingres ks. arcybiskupa Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski, do katedry warszawskiej.
6 lipca 1949	Z inicjatywy Prymasa Polski rozpoczęły się systematyczne rozmowy z rządem.
14 kwietnia 1950	Po wielomiesięcznych rozmowach, nadzorowanych osobiście przez Prymasa Polski, nastąpiło podpisanie pierwszego w dziejach porozumienia między Episkopatem katolickim i rządem komunistycznym.
3 lutego 1951	Rozmowa Prymasa Polski z prezydentem Bolesławem Bierutem.
2 kwietnia 1951	Pierwszy wyjazd Prymasa Polski do Rzymu.
9 kwietnia 1951	Rozmowa Prymasa Polski z Ojcem świętym Piusem XII.
27 kwietnia 1951	Druga rozmowa Prymasa Polski z Piusem XII.
12 maja 1951	Rozmowa Prymasa z prezydentem Bierutem po powrocie z Rzymu.
lipiec i październik 1951	Podróże Prymasa Polski po Ziemiach Zachodnich.
8 kwietnia 1952	W pałacu wilanowskim odbyła się ponad 5-godzinna rozmowa Prymasa Polski z członkiem Biura Politycznego i Sekretarzem KC PZPR Franciszkiem Mazurem poświęcona obronie instytucji kościelnych i administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich.
19 kwietnia 1952	Druga ponad 4-godzinna rozmowa Prymasa Polski z Franciszkiem Mazurem w Wilanowie poświęcona głównie sprawie obsadzania stanowisk duchownych.
przełom kwietnia i maja 1952	Kolejna wielka podróż Prymasa Polski po diecezjach na Ziemiach Zachodnich.
29 listopada 1952	Radiostacje całego świata ogłosiły wiadomość o wyniesieniu przez Piusa XII do godności kardynalskiej Prymasa Polski.
23 grudnia 1952	Kolejna rozmowa Prymasa Polski z wicemarszałkiem Sejmu Franciszkiem Mazurem, w czasie, której kardynał Wyszyński dowiedział się, że nie może pojechać do Rzymu na konsystorz, gdzie miał otrzymać kapelusz kardynalski.
14 stycznia 1953	Następna 6-godzinna rozmowa kardynała Wyszyńskiego z F. Mazurem.
30 stycznia 1953	Kolejna rozmowa kardynała Prymasa z F. Mazurem, która nie zdołała zahamować akcji państwa ateistycznego przeciw Kościołowi.
3 marca 1953	Następna rozmowa kardynała Wyszyńskiego z F. Mazurem, która jednak nie doprowadziła do osłabienia konfliktu. Była to ostatnia z serii rozmów, w których usiłowano skłonić Prymasa do zgody na ingerencję władz w wewnętrzne sprawy Kościoła.
25 września 1953	Pobyt w więzieniu. W późnych godzinach nocnych został aresztowany i uwięziony kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski.
26 września 1953	Kardynała Wyszyńskiego przywieziono w nocy samochodem do Rywałdu - pierwszego miejsca uwięzienia.
12 października 1953	Wieczorem przewieziono Prymasa Polski do nowego miejsca uwięzienia - do Stoczka koło Lidzbarka Warmińskiego.
8 grudnia 1953	Uwięziony Prymas dokonał aktu duchowego oddania się Matce Bożej i pełnego zawierzenia Jej swego losu. W akcie tym zgodził się na każdy los wyznaczony przez Boga.
2 lipca 1954	Prymas Polski w poczuciu odpowiedzialności za Kościół skierował z miejsca uwięzienia w Stoczku memoriał do rządu, w celu osiągnięcia porozumienia episkopatu z rządem.
6 sierpnia 1954	Uwięzionemu kardynałowi częściowo udostępniono prasę, co oznaczało zmniejszającą się izolację prymasa.
6 października 1954	Prymas Polski został przewieziony samolotem do trzeciego miejsca uwięzienia w Prudniku Śląskim. W tym czasie ponownie zwracał się listownie do rządu, m.in. prosił o widzenie z chorym ojca, ale na listy te nie otrzymał odpowiedzi. Wówczas postanowił nie kierować więcej żadnych pism do władz.
koniec 1954 7 sierpnia 1955	Zapadający na zdrowiu kardynał został dopuszczony przez władze do badań klinicznych w szpitalu MBP.
koniec 1954 7 sierpnia 1955	Władze zaproponowały kardynałowi Wyszyńskiemu zamieszkanie w izolacji klasztornej w zamian za zrzeczenie się swych 18 funkcji kościelnych. Prymas Polski jednak tę propozycję odrzucił.
27 października 1955	Na mocy zarządzenia wydanego przez rząd, Ksiądz Prymas został przeniesiony do czwartego miejsca uwięzienia w Komańczy, co oznaczało złagodzenie warunków izolacji, nadal jednak podtrzymują decyzję z 24 września 1953 zakazującą kardynałowi Wyszyńskiemu pełnienia jego funkcji kościelnych.
2 listopada 1955	Pierwsze odwiedziny Prymasa Polski przez biskupów Klepacza i Choromańskiego.
16 maja 1956	Ksiądz Prymas napisał w Komańczy tekst Ślubów Jasnogórskich, które stały się programem przygotowania narodu do Milenium Chrztu Polski.
sierpień 1956	Nadal uwięziony w Komańczy Prymas Polski opracował koncepcję Wielkiej Nowenny Tysiąclecia, będącej następnym po Ślubach Jasnogórskich elementem przygotowań do Tysiąclecia Chrztu Polski.
26 sierpnia 1956	Biskup Klepacz pełniący wówczas obowiązki przewodniczącego Konferencji Episkopatu składa w Częstochowie zredagowane przez Prymasa Polski JASNOGÓRSKIE ŚLUBY NARODU.
28 października 1956	Na wolności. Prymas Polski wrócił na prośbę władz do Warszawy i objął wszystkie swoje funkcje kościelne.
8 grudnia 1956	Zostało ogłoszone przez przedstawicieli rządu i Episkopatu tzw. "małe porozumienie", naprawiające część krzywd wyrządzonych Kościołowi i dopuszczające do pracy wszystkich biskupów, także na Ziemiach Zachodnich.
5 maja 1957	Powtórzone zostały „Ślubowania Jasnogórskie” we wszystkich parafiach w Polsce.
6 maja 1957	Prymasa Polski wyjechał do Rzymu.
14 maja 1957	Audiencja Prymasa Polski u Ojca świętego Piusa XII.
20 - 18 maja 1957	Ojciec święty wręczył uroczyście Prymasowi Polski insygnia kardynalskie, których nie mógł otrzymać w 1952 r.
13 czerwca 1957	Dłuższa rozmowa Prymasa Polski z Ojcem świętym Piusem XII.
20 czerwca 1957	Podczas homilii na procesji Bożego Ciała w Warszawie, Ksiądz Prymas zapowiedział peregrynację kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej we wszystkich parafiach Polski.
11 stycznia 1958	Kolejne, rekordowo długie, bo prawie 11-godzinne spotkanie Prymasa Polski z Gomułką i Cyrankiewiczem, na którym omówiono całokształt stosunków Kościół-państwo, nie osiągając jednak poważniejszych uzgodnień.
21 lipca 1958	w Instytucie Prymasowskim odbyła się rewizja świadcząca o ponownym wejściu rządu na drogę otwartej akcji przeciw Kościołowi i milenijnemu programowi Prymasa Polski.
29 maja 1959	Ksiądz Prymas w kazaniu w czasie procesji Bożego Ciała wystąpił przeciw niszczeniu obiektów sakralnych i odbieraniu megafonów w czasie uroczystości kościelnych.
wrzesień 1961	Ksiądz Prymas podejmuje walkę o pozaszkolne nauczanie religii nie tylko w budynkach kościelnych.
14 lutego 1962	Prymasa wyjechał do Rzymu w związku z Soborem, którego początek wyznaczono na 12 października 1962. Kardynał odbył kilka rozmów z papieżem, wyrażającym podziw dla Kościoła w Polsce.
20 maja 1963	Odbyła się ostatnia rozmowa Prymasa z Papieżem Janem XXIII.
17 maja 1964	Ksiądz Prymas na kolacji u papieża po raz pierwszy wysuwa propozycję przyjazdu Pawła VI do Polski.
15 września 1964	III sesja Soboru z udziałem Prymasa Polski.
21 listopada 1964	Ojciec święty na wniosek Prymasa i Episkopatu Polski ogłosił w auli soborowej Matkę Bożą - Matką Kościoła.
14 września 1965 20 września 1965	Otwarcie IV sesji Soboru z udziałem Prymasa i biskupów polskich.
14 września 1965 20 września 1965	Prymas Wyszyński przemawiał na Soborze i mówi o pojęciach: wolności, sprawiedliwości, prawa, państwa.
7 stycznia 1966	Prymas Polski nie dostał paszportu na wyjazd do Rzymu.
1966	Odbyły się główne uroczystości Milenium Chrztu Polski z udziałem Prymasa, ale bez udziału Papieża Pawła VI, gdyż władze państwowe nie zgodziły się na jego przyjazd do Polski.
29 listopada 1966	Ponowna odmowa władz na przyjazd Ojca świętego do Polski.
28 września 1967	Prymas Polski ponownie nie otrzymał paszportu na wyjazd do Rzymu.
4 listopada 1968	Prymas Polski po okresie szykan paszportowych może znowu wyjechać do Rzymu.
7 października 1969	Ponowny wyjazd Prymasa Polski do Rzymu.
17 września 1971	Prymas uczestniczył w uroczystości beatyfikacji O. Kolbego.
3 marca 1971	Rozmowa Prymasa Polski z premierem Jaroszewiczem.
13, 20 i 27 stycznia 1974	W obliczu zarysowującego się kryzysu w Polsce prymas wygłosił Pierwszy cykl słynnych Kazań Świętokrzyskich.
24 września - 9 listopada 1974	Pobyt Prymasa w Rzymie na sesji Synodu Biskupów.
3 sierpnia 1976	Premier przesłał Prymasowi Polski kwiaty i list gratulacyjny z okazji 75 rocznicy urodzin.
19 października - 2 listopada 1976	Pobyt Prymasa w Rzymie związany z oddaniem jego godności kościelnych do dyspozycji papieża w związku z ukończeniem 75 roku życia.
23 i 29 października 1976	Rozmowy Prymasa z Ojcem świętym, który prosi Kardynała o pełnienie nadal wszystkich jego funkcji kościelnych.
29 października 1977	Rozmowa kardynała Wyszyńskiego z I sekretarzem KC PZPR E. Gierkiem, w której Prymas m. in. ostrzega przed grożącą krajowi katastrofą gospodarczą.
6 stycznia 1978	Słynne kazanie prymasa Polski w katedrze warszawskiej w którym sformułowane zostały główne postulaty Kościoła wobec państwa.
6 sierpnia 1978	Umarł Ojciec Święty Paweł VI.
11 sierpnia 1978	Obaj kardynałowie polscy: Wyszyński i Wojtyła udają się na pogrzeb do Rzymu.
październik 1978	Kardynałowie Wyszyński i Wojtyła udali się na konklawe po niespodziewanej śmierci Jana Pawła I.
24 stycznia 1979	Prymas Polski spotkał się z E. Gierkiem- I sekretarzem KCPZPR.
6 lutego 1979	Jubileusz: 30-lecie posługi arcybiskupiej Prymasa Polski.
15 sierpnia 1979	Homilia w uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej na temat: „Czas to miłość.”
23 grudnia 1979	Prymasa Polski wystosował telegram do biskupów wizytujących prace zmierzające do odgrodzenia Jasnej Góry od miasta trasą szybkiego ruchu. Kardynał nazywa ten zamiar "barbarzyństwem, dla którego brak słów oburzenia".
24 grudnia 1979	W homilii wygłoszonej do kapłanów stolicy, Prymas Polski ponownie protestuje przeciw próbie władz odgrodzenia Jasnej Góry od miasta trasą szybkiego ruchu.
17 i 18 lutego 1980	Obradująca pod przewodnictwem Prymasa Konferencja Episkopatu ponownie zwraca uwagę na trudną sytuację społeczną i moralną kraju, domagając się prawdy i wolności w życiu publicznym oraz dialogu władz ze społeczeństwem. Biskupi ponownie wyrażają zaniepokojenie sytuacją wokół Jasnej Góry.
17 i 18 lutego 1980	Ponowne obrady pod przewodnictwem Prymasa Konferencji Episkopatu, która znów zwraca uwagę na trudną sytuację społeczną i moralną kraju, domagając się prawdy i wolności w życiu publicznym oraz dialogu władz ze społeczeństwem. Biskupi ponownie wyrażają zaniepokojenie sytuacją wokół Jasnej Góry.
27 i 28 czerwca 1980	Na Górze św. Anny odbyła się kolejna konferencja Episkopatu, gdzie biskupi podkreślili ponownie rosnące trudności w życiu społeczeństwa.
26 sierpnia 1980	W uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, Prymas Polski wygłosił homilię w której wzywał wszystkich do "dojrzałości narodowej i obywatelskiej" w obliczu niebezpieczeństwa ingerencji zewnętrznej. Zwrócił jednocześnie uwagę na "rozszerzającą się ateizację naszego narodu.
24 września 1980	Po dłuższej przerwie odbyła pierwsze posiedzenie Komisja Wspólna przedstawicieli Episkopatu i rządu.
21 października 1980	Prymas Polski spotkał się z nowym I sekretarzem KC PZPR Stanisławem Kanią.
23 października - 10 listopada 1980	Prymas Polski przebywał w Rzymie przeprowadzając ważne rozmowy z Ojcem świętym Janem Pawłem II.
10 listopada 1980	Prymas przyjął przedstawicieli NSZZ "Solidarność" z Lechem Wałęsą, tuż po powrocie z Rzymu.
20 i 21 listopada 1980	Ponowne posiedzenie przedstawicieli rządu i Episkopatu w Komisji Wspólnej.
9 grudnia 1980	Kolejne posiedzenie Komisji Wspólnej.
2 lutego 1981	Prymas Polski w homilii wygłoszonej w Gnieźnie stanął w obronie rolników stwierdzając: "Jeżeli pracownicy przemysłowi uzyskali prawo zrzeszania się, to trzeba to prawo przyznać również i pracownikom rolnym".
2 marca 1981	Obradowała Komisja Wspólna rządu i Episkopatu omawiając m. in. sprawę dostępu Kościoła do środków przekazu oraz sprawę kształtowania otoczenia Jasnej Góry.
22 marca 1981	W czasie radiowej Mszy świętej Prymasa Polski skierował „Słowo” do narodu wzywając go do "spokoju, równowagi i odpowiedzialności", zaś rząd do "szacunku dla całości fizycznej i duchowej każdego obywatela".
26 marca 1981	Prymas Polski odbył rozmowę z premierem gen. Wojciechem Jaruzelskim, której celem było przezwyciężeni istniejących w kraju napięć społecznych.
1 kwietnia 1981	Obradowała Komisja Wspólna rządu i Episkopatu. Władze państwowe podziękowały Ojcu świętemu Janowi Pawłowi II, Prymasowi Polski i Episkopatowi za przyczynienie się do pokojowego rozwiązania powstałego konfliktu społecznego.
2 kwietnia 1981	Prymas Polski przyjął członków prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego NSZZ Rolników Indywidualnych, udzielając w przemówieniu kolejnego poparcia związkowi.
Wielkanoc 1981	Słowo Prymasa na Wielkanoc o chrześcijańskiej nadziei życia, które nie ustaje po śmierci, tylko się odmienia
15 kwietnia 1981	Choroba. Sekretariat Prymasa Polski ogłosił komunikat o chorobie przewodu pokarmowego kardynała Wyszyńskiego, wzywając do modlitwy w Jego intencji.
26 kwietnia 1981	Sekretariat Prymasa Polski ponownie wezwał wiernych do modlitwy o zdrowie dla Księdza Prymasa.
3 maja 1981	W czasie uroczystości NMP Królowej Polski, chory kardynał Wyszyński udzielił narodowi swojego błogosławieństwa z domu arcybiskupów warszawskich.
13 maja 1981	W Rzymie dokonano zamachu na Ojca świętego Jana Pawła II. Tego samego dnia Kuria poleciła, aby w kościołach stolicy i archidiecezji odprawiona została dnia 14 bm. o godz. 18 Msza święta błagalna o zdrowie dla Ojca świętego Jana Pawła II i Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego.
14 maja 1981	Konsylium lekarskie stwierdziło, że "choroba - mimo leczenia - ma przebieg postępujący. Stan chorego Księdza Kardynała Prymasa jest poważny".
16 maja 1981	Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński w swojej rezydencji warszawskiej przyjął w formie uroczystej sakrament chorych, którego udzielił jego osobisty spowiednik ks. Edmund Boniewicz, pallotyn. Po przyjęciu sakramentu Ksiądz Prymas przemówił do zebranych: na wstępie złożył publiczne wyznanie wiary, następnie powierzył Kościół szczególnej opiece Matki Boskiej Częstochowskiej, podziękował obecnym za długoletnią współpracę i udzielił swojego błogosławieństwa.
22 maja 1981	Konsylium lekarskie ogłosiło komunikat, że stan zdrowia Jego Eminencji Księdza Kardynała Prymasa jest bardzo poważny. Lekarze musieli przeciwdziałać zaburzeniom krążenia i oddychania.
28 maja 1981	W Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego o godz. 4.40 odszedł do Boga Stefan Kardynał Wyszyński, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski, Prymas Polski i przewodniczący Konferencji Episkopatu. Komunikat lekarski głosił, że przyczyną zgonu "był rozsiany proces nowotworowy jamy brzusznej o wybitnej złośliwości i szybkim postępie".
31 maja 1981	Ostatnie pożegnanie Prymasa Polski. W Warszawie odbył się uroczysty pogrzeb Kardynała Prymasa. Koncelebrze przewodniczył sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kardynał Agostino Casaroli. Kardynał Franciszek Macharski odczytał wzruszające posłanie Ojca świętego, który ujawnił, że gdyby nie choroba, sam przybyłby na pogrzeb Prymasa. We własnym słowie kardynał Macharski wypowiedział wzruszające i rozdzierające serce słowa o wartościach wyrażanych przez Prymasa, które teraz skupiły lud Warszawy i Polski w modlitwie, kontemplacji i jedności moralnej. Biskup Jerzy Modzelewski odczytał duchowy testament zmarłego Prymasa, mówiący o jego walce z ateizacją i fałszywej polityce państwowej. Prymas wybaczał wszystkim, także tym, którzy Go atakowali i więzili.

Literatura:

Jasiński A., Kardynał Stefan Wyszyński - świadek wiary, Gniezno: „Gaudentinum” 1999.
Zabłocki J., Prymas Stefan Wyszyński, Warszawa: Fakty – Grupa Wydawnicza Bertelsman Media 2002.
Romaniuk M., Prymas Wyszyński, Gniezno: Prymasowskie Wydawnictwo Gaudentinum 2001.
Dziuba A., Życiorys kardynała Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski, Warszawa: Wydawnictwo Sióstr Loretanek 2000.

Opracowanie:
Mieczysława Ciszek
Małgorzata Sornat

Kalendarium życia

Nadanie szkole imienia